Christine Vuegen, April’15, exhibitionreview H ART

 

Bij Rossicontemporary in Brussel presenteert Sarah Van Marcke (°1984, woont in Antwerpen) fotowerken en drie video's van haar jongste project 'La Grande Motte', een artificiële badstad in Zuid­Frankrijk. Eerst zie je vier foto's van 'It Never Changes To Stop': stille scènes in leegstaande winkels, gemaakt voor de stadstentoonstelling Cuesta14 in Tielt. Ze passen nu perfect bij de galerieruimte, een voormalige winkel in het Rivoli-gebouw. Kartonnen dozen zinken weg in de vloer en kleerhangers hangen als de ruggengraad van een dier te zweven aan  dunne draadjes. Zo wordt de spooksituatie geaccentueerd van verlaten winkels, die zijn weggeconcurreerd door grote ketens. Hoe herken je een werk van Sarah Van Marcke? Volgens mij aan die mix van luchtige humor en melancholie, aan de rigide regie met simpele  middelen zonder Photoshop-trucage en aan de desolate locaties waarin ze vaak zelf optreedt. De aanpak is niet veranderd. Van meet af aan zocht ze plaatsen op die haar fascineren omwille van de architectuur. Maar in elke reeks waaien andere thema's aan, die ingegeven zijn door wat ze ter plekke ervaart. La Grande-Motte werd in 1965 opgetrokken in een moerasgebied met veel muggen, die voor de toeristen worden vernietigd door een sproeivliegtuig. De bomen zijn er even oud als de gebouwen van architect Jean Balladur. Na de zomer wordt het een spookstad, omdat er bijna niemand woont. Sarah Van Marcke bezocht de badstad in oktober. Uiteindelijk ging ze niet aan de slag met de opmerkelijke architect uur, want ze werd vooral getroffen door het artificiële karakter. De absurditeit daarvan combineert ze met collectieve herinneringen aan strandvakanties. In de groeven van een hekje, dat zinloos een parkeerplaats vrijhoudt, strooide ze bonte hagelslag voor ijsjes. Die close-up is één van de kleurenfoto's op een klein vierkant formaat. Niet alles is geënsceneerd, en soms weet je het niet, zoals bij de omgevallen stoel die half begraven is in het zand. Een gele luchtmatras lijkt hoog opgetild door de wind en op een lege parkingstaat een autootje propvol opblaasspullen. In een video ligt de kunstenares op een opgeblazen banaan, waar de lucht langzaam uit ontsnapt. De vakantie is voorbij. En de muggen, die ze in een sobere video zit weg te slaan, hebben weer vrij spel in La Grande-Motte.